Salam...
Alhamdulillah kerana saya (sy) masih diberi kesempatan utk menulis sesuatu yg sebenarnya selalu ja bermain kat kepala sy ni.
Apa yg akan sy nyatakan pd catatan kali ini adalah pandangan peribadi sy dan dari pemerhatian sy yg dah lama terbuku dan terhimpit dalam dada ni...sampai kadang-kadang sesak dada ni ha...melihat sesuatu yg bagi sy yidak sepatutnya berlaku pada sebuah negara yg hampir 57 thn merdeka.
Merdeka. Satu kata nama yg sy rasa hampir semua orang yg pernah belajar bahasa Melayu/Malaysia akan faham akan ertinya yg tersurat. Persoalannya yg akan saya tulis di sini...merdeka kah kita dari ertikata yg tersirat? Saya tak berminat bercakap tentang isu politik kerana dari kecil sy telah menanamkan dalam jiwa sy betapa sistem politik yg kita amalkan adalah antara punca yg menyebabkan kita tak dapat menghalusi makna kemerdekaan itu sendiri. Pengalaman yg sy pernah alami sendiri di negeri 'Pulau Mutiara' ini membuatkan sy seakan terkedu ...sedih ...marah dan tak pernah terlintas akan sy sendiri hadapi di tanah air yg sy amat sayangi ini. Percayakah anda di sebuah Sekolah Menengah Kebangsaan di negeri ini masih terdapat pelajar yg bukan bumiputera yg TAK DAPAT BERTUTUR dalam bahasa Melayu??? Pelajar sekolah menengah tak pandai cakap Melayu di sebuah sekolah yg bahasa pengantarnya adalah bahasa Melayu, di tanah air bangsa Melayu yg TELAH MERDEKA selama lebih dari setengah abad!!!
Aneh...tapi itulah kenyataan yg kita kena hadapi. 57 tahun merdeka...betul ke...kalau ada warganya sendiri tak tahu nak bercakap dalam bahasa kebangsaan negara yg dia diami. Merdeka ke namanya ini? Masalah sebegini tak dijadikan isu nasional demi menjaga hati sesetengah kaum yg bila kita katakan tidak mempunyai semangat nasionalisme yg kuat...mereka ini akan melenting menafikan. Semua nya berlaku kerana kepentingan politik masing-masing. Sy cukup bimbang dan merasa sedih bila sy fikirkan apa akan jadi pada seratus tahun kehadapan? Masih wujudkah bahasa Melayu sebagai satu daripada ciri-ciri asal tanah Melayu ini...ciri-ciri nasional sebuah negara bernama Malaysia? Bila kita perkatakan tentang bahasa Melayu pun tidak golongan ini merasa penting untuk mereka pelajari.... apakah anda yakin mereka akan pelajari tentang adat resam...adab dan tatacara kaum Melayu yg lain? Dan pemimpin kita di atas sana masih melaungkan 'Satu bahasa...satu budaya...satu negara!'. Betapa dia sendiri mungkin dikelabui dengan fakta-fakta bohong yg diajukan kepadanya sebagai penyedap rasa...demi apa? Demi kepentingan politik mereka. Kalau teras sesebuah negara (melayu sy anggap sebagai teras kepada negara ini menurut pandangan sy peribadi. Tanpa melayu...tak akan pernah wujud sebuah negara yg bernama Malaysia!) tak pernah mereka titik beratkan...apakah anda yakin mereka ini akan senggup menyingsing lengan berkorban darah untuk berjuang demi negara ini? Tanya diri anda...akan anda temukan jawapannya...sy yakin. Tapi kalaulah sy, tak akan pernah sy percayakan golongan ini...golongan yg tak reti nak bercakap bahasa Melayu ini untuk memepertahankan tanah watan bangsa Melayu ini...dan sy tak pernah kisah. Cuma sy pelik...mereka melaungkan kebersamaan di pentas politik sampai tersembur air liur melaungkan itu dan ini bersama-sama....berganding tangan bersama-sama...dan yg Melayu nya tahu bahawa golongan yg mereka ganding tangan ini...anak cucu mereka...ada yg tak PANDAI CAKAP Melayu sepatah pun dan mereka memejamkan mata mereka berlagak seolah ini tak pernah berlaku...sebab apa?
Sekali lagi jawapan yg sama anda temui...kepentingan politik!!! Kesimpulannya....merdeka kah kita? Yakinkah anda? Haha...berfikirlah.
p/s: Selamat menyambut HUT kemedekaan Republik Indonesia!
Tiada ulasan:
Catat Ulasan